Tvangsmulkt – finansieringverksemdloven

Når ei verksemd ikkje overheld finansieringsverksemdloven, gir Finanstilsynet pålegg om at dei ulovlege forholda må stanse. Lovbrotet kan for eksempel vere at verksemda (finansieringsverksemda) ikkje har levert opplysningar som det er pliktig til å levere. Dersom eit pålegg av Finanstilsynet ikkje blir følgt innan fristen, kan dei fastsetje at verksemda skal påleggjast tvangsmulkt.

Tvangsmulkta kan påleggjast i form av eingongsmulkt eller som løpande mulkt. Løpande tvangsmulkt betyr at mulkta fortset å springe helt til verksemda har utført oppgåva det er pålagt å utføre.

Dersom de ønskjer å søkje om ettergiving eller å klage på at kravet har oppstått, er det Finanstilsynet som behandlar søknaden. Vi stansar ikkje innkrevjinga mens søknaden blir behandla, dersom vi ikkje mottek anna melding frå Finanstilsynet.

SI kan behandle søknader om nedsetjing av kravet, jf. SI-lova § 8. SI kan sette ned kravet dersom vi trur at ei nedsetjing av kravet vil gi betre dekning enn framleis innkrevjing av kravet. Vi kan ikkje sette ned kravet, dersom vi trur at dette vil verke støytande overfor andre eller svekkje den allmenne betalingsmoralen.

Tvangsmulkt -  finansieringverksemdloven er eit krav vi kan skattemotrekne.

 

Dersom kravet ikkje blir betalt innan forfall, spring det forseinkingsrente på kravet.

Aktuelle lovheimlar

SI-lova § 8

SI-lova § 7

SI-lova§ 4

SI-lova § 1 jamfør SI-forskrifta § 1